Напачатку зарадждзенія беларускај культуры радзіўся Васіль Быкаў. Ён пісаў усякія вершы. І вось аднојчы, па доўгу службы, паехаў он у стольныј Ленінград і ўстрэціў там Францішка Скарыну. Там ані очэнь доўга думалі, што дзелаць дальша, і ўдруг к нім прышоў Міколка-паравоз. Он научыў іх пічатаць кнігі і ані началі усердна пічатаць розныя вершы. Потым у адзін год радзіліся Купала, Колас і Багдановіч. Ані ўсе началі пісаць вершы і ўскорэ падружылісь з Быкавым, Скарынај і Міколкам-паравозам. І вось, у 1918 годзе нејкія адмарозкі сабралісь ў Мінску, і сказалі: пусьць будзіць Беларуская Народная Рэспубліка. Как толька Быкаў, Скарына, Купала, Колас, Багдановіч і Міколка-паравоз узналі пра эта, ані тут жа прыехалі ў Мінск, усіх раскідалі і сказалі: пусьць будзіць савецкая ўласьць. Вот, значыць, устанавілі ані савецкую ўласьць, ўсякіх адмарозкаў пакідалі па закрацьцям, і сталі жыць очэнь харашо... Патом прышлі фашысты, но гераізм Міколкі-паравоза і кампаніі, і ваабшчэ ўсіво савецкага народа прывілі к таму, што іх тожа раскідалі нахрэн. Вот... Значыт... У 1991 гаду Міколка-паравоз і кампанія куда-та дзеліся, і тада вось стала саўсем плоха... Вот... А ў 1994 прышоў вялікіј насьледнік Скарыны і раскідаў апяць усіх адмарозкаў, і ціпер усё апяць харашо.
дзякуй, Спадар Беларус-Кропачка